هوالغفور
اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد
اگر به آب ریاضت برآوری غسلی همه کدورت دل را صفا توانی کرد
ز منزل هوسات ار دو گام پیش نهی نزول در حرم کبریا توانی کرد
به همت ار نشوی در مقام خاک مقیم مقام خویش بر اوج علا توانی کرد
اگر به جیب تفکر فروبری سر خویش گذشته‌های قضا را ادا توانی کرد
پ.ن1: عجباً لِلمُحبِّ کیفَ یَنام کلُّ نَومٍ علَی المُحبِّ حَرام
پ.ن2: چه فرهادها مرده در کوه‌ها چه حلاج‌ها رفته بر دارها
هوالهادی
غمی خور کان به شادی های بی‌اندازه انجامد
چو بی عقلان مرو دنبال آن شادی که غم گردد
پ.ن 2:
غمی کز پیش شادمانی بری به از شادی‌ای کز پَسَش غم خوری
هوالرفیق
پس کی دیگه .....
سوزد مرا سازد مرا در آتش اندازد مرا
وز من رها سازد مرا بیگانه از خویشم کند
همچنین کی میشه که
بر حسن شور انگیز تو عاشق تر از پیشم کنی
حالا پیشکش که
نور سحرگاهی دهی فیضی که می خواهم دهی
حداقل
غافل کنی از بیش و کم فارغ ز تشویشم کنی
پس کی دیگه، کی؟
پ.ن:در پیش بی دردان چرا، فریاد بیحاصل کنم؟
هوالشهید
اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
در مکتب غم تو "حسین جان" چنین نکته دان شدم
هوالکافی
فَإِنَّ غَداً مِنَ اَلْیَوْمِ قَرِیبٌ
....که فردا به امروز نزدیک است.
مَا أَسْرَعَ اَلسَّاعَاتِ فِی اَلْیَوْمِ وَ أَسْرَعَ اَلْأَیَّامَ فِی اَلشَّهْرِ وَ أَسْرَعَ اَلشُّهُورَ فِی اَلسَّنَهِ وَ أَسْرَعَ اَلسِّنِینَ فِی اَلْعُمُرِ
چه زود می گذرد ساعتها در روز، و روزها در ماه، و ماهها در سال، و سالها در عمر
خطبه 188
پ.ن: تسویف
هوالکافی
قرآن به سر گرفتم و گفتم: سلام عشق!
یعنی به جز حریم تو بر من حرام عشق
پ.ن: مرا هزار امید است و هر هزار تویی
پ.ن2:
زیرکانه قانعت کردم که یک قرآن بس است
تا که امشب را در آغوش خودم احیا کنی
هوالهادی
شباب عمر (دهه سوم ) به دعای ندبه صبح های جمعه گذشت
و شیب(دهه چهارم)، به دوری از دعا و ندبه و حضرت حجت
کتاب عمر و بندگی مرا فصل و باب، پیش و پس است
هوالهادی
شباب عمر به دانش گذشت و شیب، به جهل
کتاب عمر مرا فصل و باب، پیش و پس استهوالحکیم
بهار آمد به صحرا و در و دشت
"جوانی" هم بهاری بود و بگذشت
پ.ن: قسمتی از پیام نوروزی من برای تبریک به دوستان بود. بزرگی از دوستان که حدودا 50 مرتبه خورشید را دور زده در جواب بلافاصله پیامک کرد:
هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هرگه که یاد روی تو کردم جوان شدم
هوالکافی
آزمودم دل خود را به هزاران شیوه
هیچ چیزش به جز از وصل تو خشنود نکرد
پ.ن:
سخن‌ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم
هوالرحیم
ایمن ز ملال ساعتی خواهم و نیست از علم و عمل بضاعتی خواهم و نیست
هوالکافی
راه می رویم، خسته شدیم می دویم
پ.ن: لیس للانسان الا ماسعی
- عبارت اصلی در یک کتاب: راه برو، خسته شدی بدو
هوالکافی
همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد
اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی
هوالرفیق
بی حاصلست یارا اوقات زندگانی الا دمی که یاری با همدمی برآرد
هوالمحبوب
دانی که از آدمی چه ماند پس مرگ عشق است و محبت است و باقی همه هیچ
هوالکافی
چون نقش غم ز دور ببینی شراب خواه
تشخیص کرده ایم و مداوا مقرر است
پ.ن:
یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است
هوالرفیق
اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست
چندان که شد نگه به نگه آشنا بس است
هوالکافی
بار عشق و مفلسی صعب است می‌باید کشید
هوالمحبوب
ای پاسخ بی چون و چرای همه ی ما اکنون تویی و مساله های همه ی ما
گر یاد تو جرم است غمی نیست که عشق است جرمی که نوشتند به پای همه ی ما
ما مشق غم عشق تو را خوش ننوشتیم اما تو بکش خط به خطای همه ی ما
در آتش عشق تو اگر مست نسوزیم سوزانده شدن باد سزای همه ی ما
هوالهادی
سالیانی ست که:
سیم دل مسکینم در خاک درت گم شد خاک سر هر کویی بی فایده می بیزم
هوالکافی
عقل می‌گفت که سهم من و تو دلتنگی است عشق فرمود: نباید به مساوا برسد!
گفته بودم که تو را دوست ندارم دیگر... درد آنجا که عمیق است به حاشا برسد
شعر از شاعر
هوالرفیق
رو آر سوی ما که سوی تو رو کنیم
وز غیر ما به سوی تو رو آورد بلا !
هوالرفیق
بر ما در وصل بسته میدارد دوست
دل را به فراق خسته میدارد دوست
من‌بعد من و شکستگی بر در دوست
چون دوست دل شکسته میدارد دوست
هوالرفیق
گفتم رخت ندیدم گفتا ندیده باشی گفتم ز غم خمیدم گفتا خمیده باشی
گفتم که در فراقت بس خوندل که خوردم گفتا که سهل باشد جورم کشیده باشی
گفتم جفات تا کی گفتا همیشه باشد از ما وفا نیاید شاید شنیده باشی
گفتم که طعم آن لب گفتا ز حسرت آن جان بر لبت چه آید شاید چشیده باشی
گفتم بکام وصلت خواهم رسید روزی گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی
21
هوالمحبوب
یا امیرالمومنین
ذکر تو تا می رسد اذکار یادم می رود می سپارم دل به تو دلدار یادم می رود
| هوالرفیق |
|
هوالرفیق
تا آشنای ما سر بیگانگان نداشت غم با دل رمیده ما آشنا نبود
از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی با چون منی به غیر محبت روا نبود
12
هوالغفار
ذیقعده
هنوز بار گناهی که داشتم دارم / ز شرم شعله ی آهی که داشتم دارم
اگرچه بر سر کویت غریب افتادم / ز اشک خویش سپاهی که داشتم دارم
مگر سیاهی چشم تو مرحمت بکند/ وگرنه بخت سیاهی که داشتم دارم
من از نظاره ی روی تو دل نخواهم کند/ گرسنه چشم نگاهی که داشتم دارم
بخوان ز چشم من آن حرفها که میدانی/ ز رنگ چهره گواهی که داشتم دارم
5:sms
12:telegram
پ.ن: ویلی
هوالجمیل
عمرش هدر شد آن که بیاد غمت نبود
14نفر
عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده
بازگردد یا برآید چیست فرمان شما؟
5نفر
هوالمحبوب
گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز
فرمان برمت جانا بنشینم و برخیزم
11نفر
هوالرفیق
عمر از سی گذشت و دلم ناامید نیست
عاشق شدن هنوز از این دل بعید نیست
12نفر
پ.ن: در اصل شعر امیری اسفندقه بجای "سی"، "چهل" هست که امسال رمضان در محضر رهبری خواندند
هوالطبیب
خدایا! نگاهی کردم دیدم هیچ کس در عالم بیش از من به "شفا" محتاج نیست
یا من اسمه دواء و ذکره شفا
18 نفر
یا أنیس من لا أنیس له
در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست / می رسم با تو به خانه در خیابانی که نیست
می نشینی روبرویم خستگی در می کنی/ چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست
چشم می دوزم به چشمت می شود آیا کمی / دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست
وقت رفتن می شود با بغض می گویم که نرو/ پشت پایت اشک می ریزم روی ایوانی که نیست
می روی و خانه لبریز از نبودت می شود / باز تنها می شوم با یاد مهمانی که نیست
بعد تو این کار هر روز من است/ باور این که نباشی کار آسانی که نیست!
باز می خندی و می گویی که حالت بهتر است؟!/ باز می خندم که خیلی! گر چه می دانی که نیست
12
پس در هر ماه رجبی نعمتی موجودست و بر هر زنده ماندن و رسیدن به ماه رجب شکری واجب
باید زحمت کشید تا در این ماه تحت ولایت الهی قرار گرفت، شناسنامه کاری بر ای ما نخواهد کرد (اسلام شناسنامه ای)
خدایا معتاد از سر اضطراب بجهت تسکین به مخدر پناهنده می شود، ما از این تشویش روزگار به ماه رجب.
27 نفر
پ.ن: ماه رجب
خیلی گناه می کنم و توبه می کنم
دیگر بس است... این همه تکرارها بس است
29نفر
هو القادر
مَثَل دنیا مَثل دُم ماهی در آب است، با نمی توانیم بگیریم یا پس از تلاش فراوان و گرفتن، با اندک تکان ماهی از دست می رود.
21نفر
یا مَن هَو الکَبیر المُتعال
یک انسان مصمم گروهی را به حرکت در می آورد و گروهی خروشان جهانی را تکان خواهد داد.
لینچان
17نفر
پ.ن: در پست "یک انسان مصمم" درباره این مهم تا حدی حرفیدم اما یادم رفت اصل مطلب را بگم. بارزترین نماد، کاملترین و توحیدی ترین مصداق این حرف متعلق به سیدالشهدا و حماسه کربلا است. یک مومن واقعی و مجاهدِ مصمم، گروهی از بنی هاشم و دیگرانِ از مذاهب و اعتقاداتِ مختلفِ! مسلمانان را به حرکت درآورد و این حدودا 100 نفر جهان اسلام و خارج از آن را قرن هاست که شدیدا متاثر کرده و می کند. مسئله اینست.
هو المحبوب
یا ...
آن همه دلداری و پیمان و عهد نیک نکردی که نکردی وفا
16 نفر
