...تا أوابی حفیظ

...تا أوابی حفیظ

ترتیب زمانی نوشته ها را از بایگانی ماهانه بیابید
......................................................................
آن که او به غمت دل بندد چون من کیست؟

ناز تو یا ... بیش از این بهر چیست؟

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب

۶ مطلب در مرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است

دوس داشتم تکثیر میشدم تا چند تا باشم و چندین نفر را همزمان خوشبخت کنم!!
چندین نفربا سایز و تیپ و سواد و تفکر مختلف؛
چه میشد اگه میشد.
تنوع طلبی یا هوای نفس، مسئله اینست.
10نفر
  • ۲۹ مرداد ۹۳ ، ۱۵:۳۲
  • سیدمحسن

خواستم یچیزایی درباره موضوعی که در ذهن داشتم بنویسم بناگاه یادم اومد از بحثی دانشجویی و مرتبط با آنچه قصد بر نوشتن درباره اش داشتم. این کامنت بازی ها همه قبل از ماه رمضان در وبلاگ یکی از بچه های پژوهشکده ذیل مطلبی با عنوان "زور زدن برای بهشت" حادث شد.  فکر میکنم موضوع مهمی باشه. اگه حوصله و مجال و البته دغدغه ای ازین جنس باشه خوندنش خالی از لطف نیست. با اندکی تلخیص و ویرایش :


عادت زده:هیچ کس نمی تونه بزور ترا به بهشت ببره. اگه اینجور باشه پس حتما کسانی هم میتونن  ترا بزور به جهنم ببره، پس به بهشت رفتن زوری نیست. اگه رئیس جمهور میخواد سلب مسئولیت کنه از دولت خوب یه حرفی اما در حالت کلی حرفش درسته.


سجاد: چرا... به زور هم می‌شود به بهشت رفت. بحث عمیق مربوط به سلوک و بندگی است دیگر.

  • ۲۷ مرداد ۹۳ ، ۱۳:۴۸
  • سیدمحسن
نزدیک امتحان ترم ششم تفسیر مطالبی را با عنوان "درباره استاد شایق" نوشتم. دوباره ترم جدید و دوباره شب های مطالعه برای آمادگی امتحان. تنبلی و به تعویق انداختن تا شب امتحان یه چیز،بوجد آمدن و نخوابیدن کامل شب تا  لحظه امتحان یچیز.
برام خیلی جالبه که جواب شبهات دینی و اعتقادی که ظرف دو سه ماه برام پیدا میشه و گاهی خیلی آزارم میده را در شبهای مطالعه جزوات تفسیر استاد شایق به یکباره می یابم. واقعا اگه کسی تدبر و تاملی در آیات قرآن زیر نظر یک استاد حقیقی نداشته باشه و اعتراف به زیبایی و عمق آیات قرآن کند یک اعتراف صرفا اعتقادی و از روی احترام داشته و نه از روی علم و اطمینان. این قرآن عجب دریایی ست وما نمیدانستیم و هنوزم ... . جا داره آدم تمام عمر 60-70 ساله اش را صرف تلاوت وتدبر در آیات کند و هنوز خیلی کم است. اگر همین دوسه خط اخیر را دو سال پیش کسی به خود من می گفت یعنی حتی بعد مطالعه تفسیر ثلث ابتدای قرآن از نمونه آقای مکارم، هرگز قبول نمی کردم و می گفتم اغراق است یا اینکه به لحاظ اعتقادی و از سر تسلیم بودن،  زبانی می پذیرفتم و نه قلبی،  اما الان نگاهم متفاوت شده و این مهم جز با کمک استاد محمد رضا شایق محقق نمی شد.
اصولا هندسه تفکر دینی و معرفتی ام (هر چند ناچیز و مختصر) از این بزرگان  و اندیشه ورزان تاثیر گرفته  و می خواهم  در آینده نیز شکل  کاملی به خود بگیرد. در مواردی فقط شخصیت و فکر کردن به آنها ،در مواردی هم شخصیت هم مطالعه بعضی از کتب و در مواردی صرف سخنرانی.
علامه طباطبایی _ استاد شایق _ علامه حسن زاده _ استاد شایق _ عبداله جوادی _ استاد شایق _ استاد فاطمی نیا(خیلی زیاد) _ استاد شایق _ آقای خامنه ای _ استاد شایق _ امام خمینی _ استاد شایق _ اصغر طاهر زاده(خیلی زیاد) _ استاد شایق _ پناهیان _ استاد شایق _ صمدی آملی(فوق العاده) _ استاد شایق _ دکتر دینانی(آینده) _ استاد شایق _ پروفسور گلشنی _ استاد شایق _ میرزا جواد آقا ملکی تبریزی _ استاد شایق _ آیت الله قاضی _ استاد شایق _ داوری اردکانی(آینده) _ استاد شایق _ ملاصدرا(سبحان الله) _ استاد شایق _ محی الدین ابن عربی _ استاد شایق _ دیگران _ استاد شایق
با وجود علاقه شدیدم به مطالعه فلسفه و عرفان نظری هیچ کتاب یا نظریه ای مرتبط با این ها را با مطالعه قرآن عوض نخواهم کرد و آن دو را نیز اگه به قرآن ختم شد عالی و شگفت می دانم و لاغیر. به قول بزرگان منطقی که به فلسفه نرسد منطق نیست، فلسفه ای که به عرفان نرسد فلسفه نیست، عرفانی که به قران منتهی نشود نیز عرفان نیست.
البته تدبر در قرآن زیر نظر استاد، مثلا یکی چون استاد شایق با تفسیر دقیق و موشکافانه. کسی که حتی یزدی ها هم درست حسابی او را نمی شناسن.


پ.ن1: غرض قرار دادن ارزش و مقام علمی معنوی این بزرگان یکجا و یکسان کنار هم نیست که قطعا نادرست بلکه تفاوت از زمبن تا آسمان،فقط به لحاظ تاثیر گذاری و یادگیری است و بس. هر کسی را مشربی ست  و سطح معلوماتی، طبع من با بعضی همچو طاهر زاده و شایق بیشتر موافق آمده. این قضاوت علمی و دقیق بنظر نمی رسد هرگاه مطالعه کمتر از 5 درصد آثار بعضی از بزرگان مذکور در نظر گرفته شود! در آینده اگر رشدی بود شاید تغییراتی نیز.

پ.ن2:عجیبه با وجود حشر ونشر چند سال اخیرم با نوشته ها یا تفکرات این بزرگان نه از گناهانم کاسته شده نه بر عبادتم افزوده، بلکه بعکس.  این خود معمایی ست، داد وبیداد.

  • ۱۷ مرداد ۹۳ ، ۰۴:۴۴
  • سیدمحسن

دفتر مرجع عالیقدر1  حضرت2 آیت الله3 العظمی4 فلان دامت برکاته5*********** دفتر آقای1 فلان.


کدام ساده تر، دلنشین تر و مردمی تر است. کدام مورد رضایت خدا و پیامبر خداست؟ 

از نوجوانی به این القاب و چرایی وجود آنها می اندیشیدم اما انگیزه ام  برای نوشتم این پست از اقدام معنادار سایت آقای سیستانی در حذف عنوان "آیت الله" از سایت رسمی ایشان در روزهای اخیر ناشی شد. بابا "فلا تزکوا أنفسکم هو أعلم بمن اتقی". دست بردارید از این بازی دنیا و تخریب دین زیبا و ساده محمد(درود خدا براو و اهل بیتش). کلا از جوانی تا الان که درکهنسالی هستم میل به بکار بردن "آیت الله" جز در یکی دو مورد خاص  نداشتم. یکی نیست بگه آیت الله، علی بن ابیطالب  بود و بس که فرمود: أنا الحجة العظمى و الآیة الکبرى. بخدا قسم جرئت (وقاحت) میخواد بعد از شنیدن تنها همین جمله حضرت علی علیه السلام بکار بردن این القاب برای خود یا دیگری. کسی این حرف را زد که به تعبیری و به تفسیری باذن الله  اول بود و آخر، ظاهر بود و باطن، لوح و قلم بود و عرش و کرسی. آقای بهجت که بواقع آیه خداوند بود پس از سالها اصرار و التماس دیگران برای اعلام مرجعیت و دادن رساله پس از قبول با اکراه نوشت: العبد محمد تقی بهجت. مقایسه کنیم با بعضی از آقایان دیگر خیلی چیزها روشن میشه. جذب این بیشتر است یا اونی که رساله خود را بدست میگیره و این طرف اونطرف راه میفته میگه مردم! ما تو رساله مون نوشتیم فلان مسئله را مراجعه کنید!. کلا غوغایی ست فلان شهر و دور و بر فلان و فلان آقاها. شهرهای مذهبی نوع جدید و جالبی از هواپرستی را رونق می دهند که شاید هیچ جای دنیا... بماند.  اگه بخوام بنویسم و با آیه قرآن و صریح روایات نقد کنم 10 صفحه بیشتر باید نوشت. همان گونه  که مفصل و البته سست توجیه می کنند مفصل می توان بحث کرد و جواب داد. 

سالهاست به این می اندیشم که برای مشخص شدن هویت ما آدمها تنها  اسم به کمک فامیل بقدر کافی گویاست. گویای گویا. باور بفرمایند آقایان. دیگه چه نیازی هست به این همه القاب، اون هم در حوزه حساس دین. آیا این جز ضربه زدن به دین و فاصله گرفتن ملت از روحانیت فایده ی دیگری نیز در بردارد؟ والا نام بردن نام تک تک سربازان یک گروهان از نام بردن پسوند و پیشوند نام یک عالم دینی راحت تر است گاهی، ایران عجب جایی شده.

البته بی انصافی است اگر نگوییم که خیلی از علما و مراجع یا خبر ندارند یا بیزارند از این همه بادمجان دور قاب چیندن های اطرافیانشان. نمی ترسم  از روز جزا، چرا که رویکرد ما مشخص است هر چند که از خوابگاه، دیوارهای حصار اِوین بخوبی پیدا باشد. فضای گفتمانی ایران اینقدرها که میگن بسته نیست. مسئله اینست.


پ.ن: پیش بینی (طنزگونه) بنر مجالس مذهبی آینده: سخنرانی حجه الاسلام و المسلمین آیت اله علامه حضرت استاد دکتر فلان حفظه اله تعالی، دامت برکاته، زید عزه، مد ظله العالی... ادامه دارد

پیشنهاد ساده وبی تکلف ما: سخنرانی آقای فلان.

  • ۱۴ مرداد ۹۳ ، ۲۳:۵۰
  • سیدمحسن

فقط یک ضمیر حاکم است؛ آن هم ضمیر "هو

ضمایر دیگر هر چه هست همه شرک است،

 مسئله اینست.

29 نفر

  • ۱۴ مرداد ۹۳ ، ۰۱:۲۳
  • سیدمحسن

تازگی نداره بعضی متلک میگن. بعضی بیکارمون خوندند. برخی گفتند سیاسی کاریه، بعضی میگن کاری عبث و بی فایده است و خیلی حرفهای دیگه.

 امشب به دوستی گفتم با مختصر سواد قرآنی و روایی که پیدا کردم معتقد شده ام به این که یکی از معدود اعمال مورد قبول تمام کارنامه زندگیم که  بنا دارم روز محشر به محضر رسول الله یاد آوری کنم همین حضورم در راهپیمایی روز قدس امسال است. اصلا  شاید تنها عملی که انتظار قبولی ازش دارم همین باشد. این حضور ولو چند دقیقه ای را با کوهی از عبادت عوض نخواهم کرد. این دین من است و این راه ما. ما را سرزنش نکنید، بجاش دعا کنید که خداوند ما را هدایت کند اگر گمراهیم! مسئله اینست.

  • ۰۴ مرداد ۹۳ ، ۰۲:۲۳
  • سیدمحسن