تاملی در باب ازدواج

یا خیر حبیب و محبوب

خلاصه ی عرضحال ایمیلی چند روز پیشم برای یکی از دوستان فرهیخته به جهت مشورت گرفتن:

 چندی پیش بنا به خواست مامان یک پزشک همسال خودم را بررسی کردم و جالب اینکه چند ماه قبل آن و یا بعد آن گزینه های حدود 20 ساله و بیست وچند ساله هم بررسی شد.  زمانی دیپلم را بررسی کردم و زمانی دانشجوی لیسانس و دانشجوی ارشد وحتی دانشجوی دکتری و البته فقط در همان مرحله بررسی و شناخت اولیه همگی متوقف شد وکار به اقدام نرسید

 بعضی اعضای خانواده متعجب شده اند که آخه ما نفهمیدیم محسن کی و چی مخواد بیسواد یا با سواد؟ سن بالا یا سن پایین و یا سن متوسط؟!!

جوابیدم که من اصالتی برای سن و تحصیل قائل نیستم و یکی دوساله که فهمیدم ملاک موفقیت در ازدواج هیچکدام از اینها نیست هر کی بیشتر مرا میفهمه و بیشتر با روحیات من متناسب هست می پسندم خواه کم سن یا پرسن - بی سواد یا با سواد!!

... ازدواج هم مثل دیگر مقدرات ما کاملا وصد درصد در اختیار ما نیست (به حکم اراده الهی مبنی بر لا جبر لا تفویض بل امر بین الامرین) پس تدبر و تلاش باید اما  قسمت را نمیشه روشنفکرانه رد کرد که انکار آن از جهل است و خوش خیالی.

متشکرم ازت و البته خاطر نشان می کنم که تناسب سن وتحصیل را رد نمی کنم و....اما خوب اینها لزوما وحی منزل نیست

بازم تشکر