به راه افتم و دیوانه وار گریه کنم

 یا حبیب الباکین

ز کثرت گنه بیشمار گریه کنم / و یا ز خجلت پروردگار گریه کنم

گلی نچیده خزان گشت باغ زندگیم / روا بود چو ابر بهار گریه کنم

خدا گواست که جبران نمی شود گنهم / تمام عمر اگر زار زار گریه کنم

گناه بین من و یار دوری افکنده / به حال خویش و یا هجر یار گریه کنم

سزد که با سر و پای برهنه در هر کوی /  به راه افتم و دیوانه وار گریه کنم

اله من به من آن اشک ده که تا دم صبح /  چو چشم عاشق شب زنده دار گریه کنم

گر اراده تو به بخشیدنم بگیرد قرار /  بر آن شوم که دگر بیقرار گریه کنم

16 نفر