دنیای این روزای من 5

دنیای این روزای من در تقابل با همه بچه ها درگیر دانلود فیلم ایرانی شده. اوایل که اومده بودم اینجا جا خوردم که ملت منتظرند تا فلان فیلم معروف جایزه گرفته از اسکار و ... بیاد تو اینترنت و دانلودش کنن.شاید 80 درصد اینترنت نامحدود پژوهشکده ما صرف فیلم و بازی دانلود کردن بشه، بلکه بیشتر. من و اغلب دوستان در یزد معمولا درگیر فیلم نیستیم. یکسری هم مقاومت کردم و اوایل با غرور میگفتم عوام فیلم می بینند و خواص مطالعه می کنند. اما وقتی درگیری طیف مذهبی،غیر مذهبی و حتی خیلی مذهبی ها را دیدم و تعریف و تمجید از فیلمنامه های غربی را، بالاخره تسلیم دیدن فیلم شدم ، اما هرگز تو زندگیم  به بازی رایانه ای علاقه نداشته و حتی یکبار به این کار نپرداختم. تو پرانتز بگم که بچه های ارشد گاهی میشینن از صبح تا شب 10-12 ساعت پشت سرهم بازی می کنن. من تیله بازی یا منچ را بر گیمینگ ترجیح میدم. در برابر دیدن فیلم کوتاه اومدم منتها از نوع ایرانیش. زیاد میشه که به گذشته ام بر می گردم، خاطرات تلخ و شیرین کودکی و نوجوانی و جوانی!. پس رفتم سراغ نوستالژی.در اولین اقدام تو پاییز گذشته کل مجموعه جنگجویان کوهستان را که همه دهه 60ی ها کلی خاطره ازش دارند دانلود کردم. دوستان نامردم حتی به گوش استادم رسوندند که فلانی بجای درس خوندن  لینچان میبینه! دهها ساعت فیفا بازی کردن خودشون هیچی نیست اما تاثیر پذیری من از شخصیت لینچان را در نوجوانی به سخره می گرفتند(البته به شوخی). بعد رفتم سراغ آرامش روح و روانم یعنی مجموع دلنشین "تفنگ سرپر" و "روزی روزگاری". به لطف بازپخش از شبکه آی فیلم این مجموعه ها به راحتی از اینترنت قابل دانلود هستند. متاسفانه(بخوانید خوشبختانه) ارتباط من با فیلم های هالیوودی و کلا غربی جدید برقرار نمیشه.یعنی نمیتونم ازشون حسی بگیرم. هیچ وقت تو عمرم سینمای توهم وتخیل هالیوود را نمی پسندیدم و همچنان نیز.بعضی میگن تعصب داری و تو خبر از شگفتی های فیلم های اونطرف نداری. میگن فیلم ایرانی اصلا فیلم نیست. حتی اکثر بچه های متدین هم اهل فیلمهای پرهزینه و صحنه دار هالیودی هستند. غیر از محتوا، همچنان مثل آدمهای غارنشین مسئله ام با صحنه های عشقولانه(بخوانید کثافت کاری) حل نشده؟ می پرسن تحریک میشی؟ خوب من چی جواب بدم؟ گویا اونا مرد نیستن و اون کاراکترها هم زن نیستند واصلا هیچ میلی هم در ما مردها وجود نداره؟ به به خوشبحالشون. من احتمالا مریضم. البته به هیچ وجه منظورم این نیست که همه طیف بینندگان این فیلم ها بخاطر تمتع جنسی و ... فیلم میبینند. این عقیده سخیفه. منظورم چیز دیگری ست. یوقتی با دوست یا خانواده میشینی فیلم میببینی معمولا راحت تری. من هم فیلم ندیده نیستم متاسفانه و چشمان خودم نیز آلوده هست. منتها اگر در مرحله مواظبت باشم حتی بعضی فیلم های داخلی را هم... .    میگن فیلم معنا گرا هم دوست داری فیلم اونطرف. میگن اگه آشنا بشی تصدیق میکتی.

از فیلم های تخیلی و فانتزی پر طرفدار در آمریکا و بلکه تمام دنیا که بگذرم، قبول دارم که فیلم های بسیار عالی  و پاکی هم ساخته شده که منم حداقل 10-20 تا از خوباشو دیدم و حتی گاهی توصیه کردم به دوستام دیدنشون را. در این میان  فیلم های وسترن قدیمی و کابوهای تیرانداز را می پسندم . ظرف یکسال گذشته فقط یک فیلم امریکایی "گرانش" را دیده ام. اونم جالبه بعد توصیه چند باره دوستان تا زنی که فقط شرت پوشیده بود را در همون سکانس اول دیدم سریع پاکش کردم. نمیگم لزوما گناه داره. فقه هم اینو نمیگه اما بهرحال ... .  جالبه یک هفته بعد پشیمون شدم و دوباره از بچه ها گرفتم و دیدم. فیلم عجیبی بود اما عجیب تر از اون حذف خدا بود. من سرتاسر این فیلم اینو حس کردم. این فیلم برخلاف فطرته. من قبول ندارم. قطعا آیه قران درسته که اگه وسط دریا باشید و طوفان بگیره و در حال غرق باشید اونجا خدا را صدا میزنید بی آنکه بخواهید. چطور یک زن معلق در فضا یکه و تنها همه جور فکر و چاره جویی میکند اما هرگز حتی یک لحظه در آن شرایط استیصال دعا نمیکند. این نقد از خودمه و جایی ندیدم که کسی اصلا به این ها توجه کنه. معمولا به چیزای دیگه فیلم برای نقد توجه میکنن. حذف خدا از صحنه کاملا جدی است و با برنامه انجام میشه. تاثیر هالیوود در جهان از تاثیر وزارت دفاع ایالات متحده قطعا بیشتر است.

این سری نشستم و نزدیک 50 گیگ فیلم قدیمی و جدید ایرانی دانلود کردم. 1 درصد احساس و خطی که از فیلمی مثل" بچه های آسمان"، " خیلی دور خیلی نزدیک" و فیلم تماشایی "سر به مهر" یا ... میگیرم هرگز از فیلم اونطرف آبی نمی گیرم. البته فیلم های رزمی  شرقی را همیشه می پسندیدم بعکس تخمی تخیلی هالیوودی. 

دنیای این روزای من  بجای مطالعه درگیر دیدن فیلم شده، با فیلم بجای کتاب مدارا می کنم دنیا عجب جایی شده.

 دنیای این روزای من عجب پوچ و بی انگیزه و سرگردان و بی پول و بی زن و بی خونه و بی ماشین و مهمتر درگیر دوری از خدا شده. مسئله اینست.