ابراهیم

هوالکافی

نمی توانم این روزها بنویسم و از ابراهیم تمجید نکنم او که هرگز برایش تاکنون ننوشتم

حاتمی کیا و ما ادرئک حاتمی کیا

مردی به زیبایی ایمان به بزرگواری مومن به کیاست مختار، به صداقت ابوذر و به پایمردی عمار

مردی  که در میان ظلمات مدرنیته بروز ماند اما اصالت و ایمان خود را گم نکرد

مردی که قریحه و ذوق داشت اما قرتی نشد، کراوات¹ نزد، جایزه اونطرف وسوسه اش نکرد و تلفیقی از هنر و ایمان بود. 

مردی کاریزماتیک، هنرمندی مسلح به آنچه که باید، در متن دنیا اما فارغ از دنیا و دلبسته به اسلام و انقلاب

گویا برای من آوینی دارد تکرار می شود

پ.ن: سلام استاد: نظرتون درباره ابراهیم حاتمی کیا چیه؟

باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده؛ ابراهیم حاتمی‌کیا را مظهر شعورِ تاریخیِ انقلاب اسلامی می‌دانم که می‌داند باید ما را از زیر سیطره‌ی فرهنگ مدرنیته در زیر سایه‌ی انقلاب اسلامی بیاورد؛ ولی بدون مقدس‌بازی‌های معمول و بدون احساسات ژورنالیستی و افراطی. موفق باشید 

1: اصطلاح خاص منه بمعنایی که درذهنم دارم یچیزی تو مایه تسلیم و سازش و ترس و راحت طلبی نه خود کروات پارچه ای که از اونم متنفرم البته. مثلا سالها پیش برای "فتح" در مقابل "حماس" این اصطلاح را بکار می بردم هر چند بعدها حماس نیز آنچنان حماسی و منصف باقی نماند.