...که نیست

یا أنیس من لا أنیس له

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست / می رسم با تو به خانه در خیابانی که نیست

می نشینی روبرویم خستگی در می کنی/ چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست

چشم می دوزم به چشمت می شود آیا کمی / دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست

وقت رفتن می شود با بغض می گویم که نرو/ پشت پایت اشک می ریزم روی ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز از نبودت می شود / باز تنها می شوم با یاد مهمانی که نیست

بعد تو این کار هر روز من است/ باور این که نباشی کار آسانی که نیست!

باز می خندی و می گویی که حالت بهتر است؟!/ باز می خندم که خیلی! گر چه می دانی که نیست

12