تاملی بر روزه افراد ناتوان

هوالهادی

اصلا فقه نخوانده ام وطبیعتا برخلاف مباحث دیگر دینی نباید صاحب نظر باشم اما گاهی به شیخ داوووود میگم من اگه به فقه رو می آوردم متحولش می کردم!!

گاهی یچیزایی به ذهنم میزنه که مبنای عقلی بگمانم داره ومبنایی روایی اما کو تا گرفتن حکم؟

مثلا در باب روزه با توجه به نظرات آقای سیستانی من به مطلبی رسیده ام نمی دانم چقد درسته اما حداقلش به لحاظ اخلاقی و تربیتی درسته، اینو مطمئنم

باب شده تا کسی مریض میشه یا اجازه دکتر می گیره یا اندکی فشار خون یا قند یا... دیگه بکل بیخیال روزه و رمضان میشن 

بگذریم از اینکه روزه ضامن سلامتی و حتی شفای بیماری ست (انصافا همینه اینو تجربه خودمه اصلن یه مدت بگذره روزه واجب یا مستحبی نشم بیمار میشم، روزه حال معده را اساسی خوب میکنه³)  من اینجا حرفم اینه که اساسا در هیچ حالتی روزه و خصوصا ماه رمضان از هیچ کس ساقط نیس¹{عجب فتوایی}

دلیل و راهکار:

دلیل عمده ام نظر فقهی آقای سیستانی درباره روزه بعضی از افراد که کار سخت دارند و غیره هست و البته برداشت وسیعی که من ازش کردم وتعمیم میدم به همه، ضمنا ادب ماه رمضان و احترام حکم خدا ایجاب می کند همه ملت مسلمانِ معتقد روزه بشن، هر کسی بنحوی 

همه باید سحر پاشن نیت روزه بگیرن و بعد تا جایی از روز که می تونن روزه را نگه دارن و بعد در حد ضرورت و رفع غلبه تشنگی یا گرسنگی اندکی افطار و بعد ادامه بله ادامه تا وعده بعدی یا اذان مغرب. عمری روزه کله گنجشکی را به تمسخر می گرفتیم الان رسیدم به همون برای زنان وکودکان و ضعیف ها و ترسوها²

زیاد می بینیم که بصرف عدم توانایی بر روزه سفره مفصل صبحانه میان وعده ناهار عصرانه و دمادم چایی و نوشیدنی و ... در ماه مبارک برپا و بجاست عینا مثل ماههای دیگه؟ این با حکم خدا برای ماه مبارک منافات داره و صرف بیماری برای رفتاری در خوردن دقیقا مانند ماه های قبل و بعد رمضان کفایت نمی کند.

گاهی میگم حتی مادربزرگ هم باید روزه بشه خانوادم میگن رساله ات را کی میدی بیرون؟ اما حقیقت اینه که باید ماه رمضان متفاوت از قبل اون بشه

تاملی باید که این راهکار چه ها که نمی کند هم با جسم و هم با روح

1:مگر بیمار سخت بستری در بیمارستان و موارد خاص

2: یکی پرسیدم تو که سالمی و معتقد چرا روزه نمیشی؟ گفت می ترسم ضعف کنم، سبحان الله

3: این حرف ها توهین به مقام شامخ روزه و ملکوت روزه داری ست اما چشم ظاهربین دنیا پرستم را اینجوری باید جلب و جذب کنم، اقل اقل روزه داری سلامتی جسم است فرض کنیم خدا گفته بود روزه بشید و بعد بمیرید ، یعنی سازوکار روزه داری منتهی به مرگ میشد باید همه روزه می شدیم بابا خدا گفته مگه ابدیت در پیش نیست؟ ابدیت... ابدیت

 هر چند خدا حکیم است و جز به حکمت و مصلحت حکم نمی کند  اما تسلیم باید، چه رسد به اینکه تشریع دقیقا در راستای تکوین است و ابدا سر سوزنی با هم منافات ندارن

پس نوشت: دلیلم برای نوشتن این پست اینه که با همین حرفام یکی را که سی سال روزه نشده بود مصصم به روزه داری کردم البته به همین سبک مذکور گنجشکی، خدا را چه دیدی شاید با نگه داشتن ادب ماه مبارک بتدریج روزه دار واقعی شد البته تاثیر بیشتر از حضرت سیستانی بود و بعد آب و تاب دادن ها و استدلالهای من. ناگفته هویداست که این بحث ها ناظر به مسمانِ معتقد است

چند روز بعد نوشت: گنجشکی بجهت رعایت حرمت ماه مبارک توسط متدینین، جبران روزه یا کفاره سرجای خودش، این اعتقاد قلبی من است و شعار نیست و احساسم این بود که تو متن رسوندم که منظورم جایگزین نیست ابدا، والا