...تا أوابی حفیظ

...تا أوابی حفیظ

ترتیب زمانی نوشته ها را از بایگانی ماهانه بیابید
......................................................................
آن که او به غمت دل بندد چون من کیست؟

ناز تو یا ... بیش از این بهر چیست؟

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب

غربت

دوشنبه, ۱۲ آبان ۱۳۹۳، ۰۵:۱۱ ب.ظ

موندن تو غربت تهران و نرفتن به شهر و دیاری که سالها با در ودیوار و آدماش خو گرفته ای خیلی آسون نیست. مخصوصا اینکه ماه محرم باشه و دوستان مدام پیام بدن،  زنگ بزنن، گله از نرفتن کنند  و آدمو هوایی. ماندن در غربت و ماهها خانه نرفتن ماه محرم و رمضان و... اونم با وجود خانواده ای که تک تک اعضایش لحظه شماری میکنند برای دیدارت بویژه آن زمان که براین انتظار دوطرفه، نعمت دوستانی خوب و زیبا اضافه شوند تحمل می خواهد، اندک دیگرانی که می مانند را نمیدانم اما برای خودم از آنجا ناشی می شود که خدای سبحان اینجا نیز هست، همو که سالیانی با او انس دارم بیش از انس و دلبستگی ام به خانواده و رفقا و هم محله ای و همشهری. خدا اینجا هم هست و حتی پررنگ تر. چقد خوبه خدایی که همه جا هست. امام حسین و اینا ("اینا"به تعبیر کارکتر همسر مرحوم شکیبایی در فیلم دلشکسته) هم اینجایند اونم چه حضوری پر وجود پررنگی. این است مسئله ماندن و نرفتن، هر چند دیدن خانواده و دوستان هم لذت خاص خود را دارد.

اینجا تاسوعا عاشورای دلگیرتری دارم چرا که دوسالی ست  گپ و خنده با دوستانم در سالیان عمر تا قبل بهشتی شدن، جای خود را به خلوت دلمرده خوابگاه داده و  اینجوری ست که بنظرم  عاشورای محزون تری خواهم داشت تا غرق شدن در محبت و معرفت دوستان برای فرار از غربت این روزای دل شیعه. مسئله اینست.  

  پ.ن: وَه چه دلگیرست این شبها و این روزها. گریه ای باید تا آرامشی شاید.

پ.ن 2:خدایا به پریشانی حضرت زینب در پسین عاشورا از سر خطاهای خود و دوستان خوبم بگذر و همه ما را عاقبت بخیر کن. خدایا گاهی محبت خانواده و دوستانم مرا شرمنده می کند مرا یاری کن در جبران الطاف آنان.

  • ۹۳/۰۸/۱۲
  • سیدمحسن