واکاوی مجدد

این اولین بار نیست که قصد دارم همه فرضیات و باورهایم را مدتی تعطیل کنم و به واکاوی مجدد دست بزنم. گاهی شامل مسائل سیاسی ست و گاهی مسائل اعتقادی. چند دفعه ای شده که حتی خود خالق را هم با شکی مجدد دوباره بازسازی کرده ام، این که مسائل سیاسی ست و در اولویت بمراتب پایین تری ست. در اعتقادیات اغلب به یقین بیشترم انجامیده. اصلا اساس تفکر و سلوک من همین شکیات است. من با این شکیات به یقینیاتی همچو وجود خدا، حقانیت پیامبر، حقانیت و نورانیت 14 معصوم، مبانی شیعه، راه و تفکر خمینی کبیر و غیره رسیده ام. 

این دفعه هم میخوام باورهای سیاسیم را دور بریزم و از نو بسازم بدون تعصب. با دیدن "مستند انقلاب 57" پخش شده از شبکه من وتو شروع کرده ام تا بررسی مسائل اعدام های سال 67، مسائل مربوط به قتل های زنجیره ای، تفکرات وعملکردهای رهبری در این سالهای اخیر، بررسی قوه قضاییه متاسفانه ...ِ ایران، جانبداری ها و دیدن ها وندیدن های احتمال زیاد بعمدی این قوه، مسائل مربوط به شایعات درباره فرزند رهبری و ...

  الان سعی میکنم اعتقاداتم را کنار بگذارم و دوباره به نتیجه ای برسم که تطابق بیشتری با قرآن  و مرام ائمه دارد. من شیفته راه ائمه ام هرکس را در این راه ولو مختصر ببینم می پذیرم والا مدیون و مرهون کس یا کسانی نیستم و دنیایی هم ندارم که  برای از دست دادنش هراسان باشم. معتقد به آزاد اندیشی ام و البته اقرار دارم که این کار وحشتناک سخته. نمیشه تاثیر پذیری از اطرافیان را انکار کرد.

در این راه از  دوستان معتقد و منصفی چون سجاد، روح اله و علیرضا و... کمک خواهم گرفت. بنا دارم وامدار هیچ کس و هیچ اندیشه ای نباشم. میخوام حق راببینم نه اشخاص را. خیلی سخته اما باید به عنایت امام حسین موفق بشم. ممکنه به نتیجه ای مانند سابق نرسم و راه  ومشی سیاسی ام بکل یا تا حدی دگرگون شود. اشکالی نداره تفکر با توکل به نتایج خوبی می انجامد ان شاءالله، خدایا کمکم کن. من دارم خودم را به دریا می زنم و امیدم به سفینه نجات بودن حسین بن علی هست تا حق و باطل را که حسابی خلط شده قاطی نکنم. لطف خدا باکی ندارم که یزمانی اعلام کنم راهم اشتباه بوده اما باید به این مهم برسم نه اینکه تا VOA  و بی بی سی و غیره آمیزه ای از حق وباطل را تحویلم بدن مثل خیلی از جوانان هموطنم بی چون و چرا بپذیرم. بررسی آری پذیرش موکول به تشخیص نهایی. مسئله اینست.

  پ.ن: بنظرم از شهید مطهری ست که "شک  گذرگاه خوب و منزلگه بدی ست".