آسمانی شدن محبوبترین شخصیت شهرمون

دیشب یکسره موندم در پژوهشکده تا ساعت 10 صبح امروز که کدهای سی ++ را بالاخره  تحویل استاد دادم و از شرش راحت شدم. برای کسی که تو لیسانس برنامه نویسی کار نکرده تو کهنسالی کد نوشتن آسون نیست. نزدیک اذان ظهر راه افتادم برم خوابگاه برای استراحت . تو راه گوشیمو روشن کردم. خدای من! سعید(مقیمی) و داود خبر از چه می دادند. آسید جواد خودمون، این مرد الهی... مو بر تنم سیخ شد. ساعتی بعد مصطفا هم پیامی داد و تسلیت گفت. فقط یزدی ها می دونند کی بود و چقدر نورانی. کسی که 80-90 سال بی گناه زیست. تصور من اینه

داود نوشته بود:" إنا لله و إنا إالیه راجعون. عارف بالله، کوه عظیم توحید،آیت الحق حضرت آیت الله سید جواد حیدری رحمة الله علیه به ملکوت اعلی پیوست"                                                                                                                                                                                                     

این تعبیرات را طلبه ای بکار برده بود که مقدمات را تموم رده و چندسالی به سطح مشغوله و تمام تحصیلش  هم در قم بوده.

امشب یکی تلفنی بهم گفت آخه آسید جواد... گفتم این حرفها رابریز دور.موحد،مسلمان،شیعه اثنی عشری،یک مربی اخلاق، یک پناهگاه مردم، یکی که با یک جمله یا اشارت جوان ها را از این رو به اون رو می کرد(این از تجربیات خود من است که دوستم چگونه از فرش تا عرش تغییر کرد)، یکی که تمام اقشار مذهبی و غیر مذهبی شهرمون بهش عشق می ورزند از دنیا رفته این حرفها چیه؟ بهش گفتم این مسئله را تو 20 سالگی شیخ علیرضا برای ما حل کرد. اونوقت که گفت" مسائل را خلط نکنید شما در زمینه عرفان واخلاق از ایشون استفاده کنید که تو شهرمون نظیر نداره" 

من اضافه می کنم که اصلا این یک مسئله علمی و برداشت تخصصی فقهی ست. کم نبودند و نیستند هنوز هم علمایی که در نجف و قم و مشهد در سلوک اجتماعی وسیاسی خود این گونه بوده اند. ما از هرکسی سرجای خود استفاده میکنیم. ضمنا چه معلومه تو این بازار گرم شایعات، بعضی حرفها اتهام نباشه؟

یادش بخیر نماز ظهرهای مسجد برخوردار این بزرگمرد، نوروز و ماه رمضان گاهی که به همراه دوستان موفق می شدیم .نمازی که با مواعظ شیرین این عالم بین دونماز همراه بود.

برام مهم نیست که بعضی سایت ها بنویسند "آیت الله" بعضی بنویسند " حجت الاسلام والمسلمین". برای من و خیل جوانان یزدی همون "آسید جواد" خودمون است و بس.

گویا میبینم اشک پیر وجوان را در تشییع کم نظیر این مرد خدا فردا صبح ، مراسمی که شاید بشه بدلیل ازدحام مردم  با بی نظیر ترین  تشییع جنازه  تاریخ  شهرمون  یعنی حمل  پیکر  آشیخ غلامرضا یزدی(فقیه ) بر دوش مردم به مسافت 50 کیلومتر مقایسه کرد. با تمام وجودم تاسف میخورم از نبودنم و ندیدنم فردای یزد را. مسئله اینست.